Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο
Στον απόηχο μίας περιπετειώδους Γενικής Συνέλευσης που μετά από αναβολές λόγω πανδημίας πραγματοποιήθηκε επιτέλους ύστερα από 14 μήνες και διήρκεσε συνολικά τρεις μέρες, έγινε τμηματικά, ξεκινώντας δια ζώσης το Σαββατοκύριακο 9 και 10 Οκτωβρίου σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, ολοκληρώθηκε διαδικτυακά τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου και χαρακτηρίστηκε ιστορική το DailyPharmaNews επικοινώνησε με τον κ. Απόστολο Βαλτά, πρόεδρο του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) ζητώντας του να κάνει μία αποτίμηση των εργασιών της συνέλευσης με έμφαση βεβαίως στο θέμα της έγκρισης του καταστατικού του Επαγγελματικού Ταμείου και της έγκρισης της νομοθετικής πρότασης για τις συνενώσεις φαρμακείων, εκείνων δηλαδή των θεμάτων που θεωρήθηκαν ιστορικής σημασίας για τους φαρμακοποιούς.
Μία πρώτη γενική τοποθέτηση του κ. Βαλτά ήταν ότι «πράγματι η συγκεκριμένη Γενική Συνέλευση μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορικής σημασίας καθώς με τις αποφάσεις της πλειοψηφίας και μάλιστα της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων δρομολογήθηκαν πράγματα τα οποία τα είχαμε οραματιστεί, τα είχαμε συζητήσει. Ήταν επί της ουσίας δεσμεύσεις πολλών συναδέλφων προέδρων, διοικητικών συμβουλίων τα τελευταία δέκα – δεκαπέντε χρόνια και ειδικά από τότε που εφαρμόστηκαν τα μνημόνια στο ελληνικό φαρμακείο».
Μάλιστα για να δείξει ότι πρόκειται για θέματα που αποτελούσαν απόλυτη προτεραιότητα για τη διοίκησή του σημειώνει ότι «αυτά τα θέματα έπρεπε να γίνουν από την πρώτη θητεία μου, ήταν έτοιμα και δεν προχώρησαν λόγω Covid 19. Ήδη από τον Μάιο του 2020 είχαμε έτοιμη τη μελέτη. Μας πήγε πίσω η αδυναμία να κάνουμε Γενική Συνέλευση δια ζώσης σχεδόν ενάμιση χρόνο. Τον Ιούλιο είχαμε εκλογές και όπως καταλαβαίνετε δεν είναι δυνατόν να προχωράς σ’ ένα τέτοιο εγχείρημα, εάν δεν έχεις εκ μέρους της βάσης του κλάδου την απαραίτητη συναίνεση. Τον Αύγουστο δεν λειτουργεί τίποτα και μετά μπήκαμε σε συνθήκες τέτοιες που δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να γίνει Γενική Συνέλευση. Την αναβάλαμε δύο φορές. Εμένα η αγωνία μου ήταν πότε θα προβώ σε διαδικασίες Γενικής Συνέλευσης δια ζώσης καθώς ο Πανελλήνιος είχε επενδύσει για να μπορέσει να τρέξει αυτά τα θέματα. Είχε πληρώσει μελετητές για να έχει στα χέρια του στοιχεία πριν προχωρήσει σε οτιδήποτε. Επομένως περιμέναμε πως και πως να πάμε σε μία Γενική Συνέλευση».
Σε ό,τι αφορά το Επαγγελματικό Ταμείο ο κ. Βαλτάς υποστήριξε ότι «η αναγκαιότητα του για τους νέους συναδέλφους είναι δεδομένη από τη στιγμή που βλέπουμε μία μείωση των συντάξεων στον Έλληνα φαρμακοποιό σε σχέση με την προ Κατρούγκαλου (σ.σ. του Υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ) εποχή». Άλλωστε, όπως είπε «είναι κάτι που ισχύει, εφαρμόζεται και σε φαρμακευτικούς συλλόγους άλλων ευρωπαϊκών χωρών αλλά και σε άλλους συλλόγους, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου στη χώρα μας, όπως είναι ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης. Είναι μία λύση για έναν συνάδελφο που ξεκινάει ή βρίσκεται 5, 10 ή και περισσότερα από 15 χρόνια στο επάγγελμα και μπορεί άνετα να την αξιοποιήσει ως τέτοια με το να ενταχθεί σε αυτό πληρώνοντας το λιγότερο 50 ευρώ το μήνα ή παραπάνω ανάλογα με το ποιες είναι οι ανάγκες του και να εξασφαλίσει μία σύνταξη στο τέλος της επαγγελματικής του πορείας ως επιστήμονας, συμπληρωματική σε αυτήν που θα πάρει από το Ταμείο του».
Ο Πρόεδρος του ΠΦΣ σημειώνει σε σχέση με τη σημασία της συγκεκριμένης απόφασης πως «αν το κρίνουν οι φαρμακοποιοί ως ιστορική απόφαση, είναι ιστορική απόφαση. Για μένα είναι χαρά που ψηφίστηκε επί δικής μου διοίκησης και με τη λέξη διοίκηση εννοώ όλο το Διοικητικό Συμβούλιο καθώς πιστεύω ότι ακόμη κι αυτοί που το καταψήφισαν μέσα στο Δ.Σ. ή το καταψήφισαν μέσα στη Γενική Συνέλευση θα καταλάβουν την αξία του και είμαι σίγουρος ότι θα εγγραφούν σε αυτό».
«Η εποχή μας», συνεχίζει ο κ. Βαλτάς, απαιτεί να μένουμε μακριά από ιδεοληψίες και προσωπικά πιστεύω ότι ο φαρμακοποιός έχει ανάγκη από μία στιβαρή διοίκηση η οποία θα τον βγάλει από τα αδιέξοδα στα οποία πραγματικά είναι εγκλωβισμένος».
Για το θέμα των συνενώσεων ο κ. Βαλτάς υποστήριξε ότι «όλοι οι φαρμακοποιοί θεωρούσαν πως ήταν πλέον μονόδρομος η κατάθεση μίας πρότασης μέσω της διαμόρφωσης ενός νομοθετικού πλαισίου που να δίνει τη δυνατότητα τα φαρμακεία να λειτουργήσουν υπό το καθεστώς μίας εταιρείας που να τα συνενώνει οικονομικά με ανώτατο όριο τα εφτά φαρμακεία.
Ήταν μία προσπάθεια που ουσιαστικά είχε ολοκληρωθεί από τον Μάϊο του 2020 καθώς επί της προηγούμενης διοίκησης μου (σ.σ. στον ενάμιση χρόνο πριν τις εκλογές του 2020, που ανάλαβε την προεδρία του ΠΦΣ ο κ. Βαλτάς στο πλαίσιο της εξαρχής συμφωνίας που είχε γίνει με τον κ. Κυριάκο Θεοδοσιάδη προκειμένου να υπάρξει διοίκηση στον ΠΦΣ μετά τα αποτελέσματα των εκλογών του 2017, να ασκήσουν από ενάμιση χρόνο την προεδρία) δημιουργήθηκε μία Επιτροπή η οποία επί της ουσίας απαρτιζόταν από φαρμακοποιούς που εν γνώσει μας είχαν μικρομεσαία φαρμακεία. Σε συνεργασία με τον Νομικό Σύμβουλο του Πανελληνίου κ. Ηλία Δημητρέλλο και κατόπιν μίας μελέτης που έγινε από την εταιρεία Delloite διαπιστώσαμε τα θετικότατα στοιχεία μίας τέτοιας προσπάθειας στην οποία θα μπορούσαν να προβούν φαρμακεία υπό την έννοια της συνένωσης χωρίς να είναι υποχρεωτική και η συστέγαση. Η μελέτη παρουσίασε διάφορα σενάρια όπως για παράδειγμα σενάριο που από τα πέντε φαρμακεία τα δύο μπορούσαν να συστεγαστούν και τα άλλα να μείνουν στα φυσικά τους σημεία ή περιπτώσεις που όλα τα φαρμακεία που συνενώνονταν παρέμεναν στα φυσικά τους σημεία και απέδειξε ότι η ανάπτυξη αυτών των μονάδων θα είναι επωφελής και θα λειτουργήσει αναπτυξιακά από το δεύτερο χρόνο λειτουργείας αυτών των εταιρειών. Με αυτό ως δεδομένο οι συνάδελφοι της Επιτροπής που συστάθηκε γι’ αυτό το λόγο πρότειναν ένα μοντέλο συνένωσης αποκλειστικά μόνο φαρμακοποιών –δεν επιτρέπεται η είσοδος ιδιωτών μέσα σε αυτήν την εταιρεία όπως επίσης αποκλείστηκε η δυνατότητα κάποιος φαρμακοποιός να μπει με 2-3 φαρμακεία- σε μία λογική όμως να αποκλείσουμε αυτή η εταιρεία να πέσει στα χέρια φαρμακοποιών που έχουν μεγάλες οικονομικές δυνατότητες. Η πρόταση απευθύνεται σε μικρομεσαία φαρμακεία που θέλουν να οραματιστούν μία ανάπτυξη, έναν εκσυγχρονισμό, να βγουν από το τέλμα των εκχωρήσεων, του εάν και πότε θα τους πληρώσει ο ΕΟΠΥΥ, και να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν υπηρεσίες μια και το πνεύμα, αυτό που πιστεύει ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος και το έχει κάνει πράξη είναι ότι πλέον το φαρμακείο εξελίσσεται σε φαρμακείο και των υπηρεσιών. Το κυριότερο όμως -και αναφέρθηκε από πολλούς συνδικαλιστές- είναι ότι πραγματικά αποτελεί μία απάντηση σε αυτόν τον “μπαμπούλα” που διαχρονικά είχαμε και έχουμε, ότι θα εμφανιστούν γνωστά ονόματα δικτύων φαρμακείων ευρωπαϊκού επιπέδου ή μεγαλοεταιρειών που μπορούν να αλώσουν τη φαρμακευτική αγορά – κάτι που δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα αλλά πάντα υπάρχει μία ανησυχία, ένας προβληματισμός, πάντα θα υπάρχει η επόμενη μέρα. Αυτή η προσπάθεια είναι μία απάντηση στο φόβο των συναδέλφων, μία απάντηση στο πως θα αναπτυχθούν και στο πως, όχι να επιβιώσουν αλλά να βγουν από τα αδιέξοδα, να οραματιστούν ένα νέο φαρμακείο. Μην ξεχνάμε ότι οι αλλαγές που θα δούμε να έρχονται τα επόμενα χρόνια απαιτούν συλλογικότητα και το κυριότερο, εξειδίκευση. Ένα μικρό φαρμακείο ενός συναδέλφου που είναι μόνος του ή που έχει έναν υπάλληλο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νέας εποχής και αυτό το βλέπουμε στην καθημερινότητα μας. Το βλέπουμε από το πως λειτουργούν και το πως αναπτύσσονται τα φαρμακεία της Ευρώπης».
Πάντως ακόμη κι εάν η φιλοσοφία των συνενώσεων κινείται σε μία λογική βάση, αυτή που περιέγραψε με λίγα λόγια ο κ. Βαλτάς, η διαμόρφωση μίας νομοθετικής πρότασης δεν είναι κάτι εύκολο.
Ουσιαστικά το ζήτημα των συνενώσεων το οποίο ξεκίνησε να συζητιέται τη δεύτερη μέρα της δια ζώσης συνεδρίασης της Γενικής Συνέλευσης αποτέλεσε την αιτία να υπάρξει παράτασή των εργασιών της που ολοκληρώθηκαν με πολύωρη διαδικτυακή συζήτηση. Μάλιστα ο πρόεδρος του ΠΦΣ χαρακτήρισε θετική αυτήν την εμπειρία. «Ήταν κάτι θετικό αυτή η συζήτηση μέσω διαδικτύου. Πραγματικά έγινε ένας πολύ σοβαρός διάλογος, ακούσαμε όλες τις απόψεις, δόθηκε η δυνατότητα στα νέα παιδιά και στους νέους εκλέκτορες και σε όλους τους συναδέλφους να μιλήσουν και να αναφερθούν στο πως βλέπουν αυτό το εγχείρημα αλλά το κυριότερο απ’ όλα, αυτού του είδους η Γενική Συνέλευση μας έδωσε τη δυνατότητα να καταλάβουμε ότι οι συνάδελφοι επιστήμονες φαρμακοποιοί μπορούν ακόμη και μέσω διαδικτύου να πάρουν σοβαρότατες αποφάσεις για το μέλλον του ελληνικού φαρμακείου. Το αποτέλεσμα που ήταν υπέρ σε ποσοστό 75% των παρισταμένων δείχνει ότι η βάση απαιτεί από την κυβέρνηση επιτέλους να υλοποιήσει τα οράματα του κλάδου».
Για τον κ. Βαλτά η συγκεκριμένη προσπάθεια συνενώσεων έχει μεγάλη αξία γιατί στην ουσία γίνεται σε μία βάση διαφορετική σε σχέση με ό,τι έχει γίνει στο παρελθόν προς αυτή την κατεύθυνση και δεν περπάτησε. «Δεν είναι αυτό που κάποτε οραματίστηκαν και απέτυχαν κάποιοι άλλοι. Οραματίστηκαν για παράδειγμα μία εταιρεία σ’ έναν νομό, υπό την έννοια του αστικού συνεταιρισμού. Έγιναν διάφορες προσπάθειες για την υλοποίησης ενός τέτοιου είδους εγχείρημα αλλά απέτυχαν γιατί απευθύνθηκαν σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό συναδέλφων. Εγώ θεωρώ ότι το να έχεις μία εταιρεία και να προχωρήσει, θα πρέπει να λειτουργήσει σαν μία οικογενειακή επιχείρηση, μία επιχείρηση μεταξύ φίλων και γνωστών που έχουν κοινά οράματα και κοινό τρόπο δράσης. Γι’ αυτό και βάλαμε ανώτατο όριο των φαρμακοποιών που μπορούν να συμμετέχουν σε μία τέτοια ένωση τους εφτά. Δεν θέλαμε να φτιάξουμε εταιρικές μορφές με 20 – 30 συναδέλφους. Εκεί θα πήγαινε αλλού το πράγμα γιατί τέτοια μεγάλα σχήματα μπορούν να λειτουργούν και κανιβαλιστικά. Εμείς θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα σε μικρομεσαία φαρμακεία να λειτουργούν στο πλαίσιο του υγιούς ανταγωνισμού ίσος προς ίσο με άλλες τέτοιες μονάδες».
Πάντως η διαμόρφωση μίας νομοθετικής πρότασης για ένα τέτοιο ζήτημα, κομβικής σημασίας -εφόσον προχωρήσει και αγκαλιαστεί από τους φαρμακοποιούς- για το μέλλον του κλάδου δεν ήταν κάτι εύκολο και αυτό φάνηκε και από το γεγονός ότι παρόλο που η μελέτη και προφανώς και ένα σκεπτικό για τη διαμόρφωση της νομοθετικής πρότασης ήταν έτοιμα από τον Μάιο του 2020 υπήρξαν κάποιες αλλαγές της τελευταίας στιγμής. Ζητήθηκε από τον κ. Βαλτά να τοποθετηθεί πάνω σε αυτό το θέμα. Χωρίς να μιλήσει για συγκεκριμένες αλλαγές έδωσε ένα γενικό σκεπτικό γι’ αυτές. «Δεν είμαστε κολλημένοι σε μία πρόταση που έκανε η Επιτροπή. Όταν συζητήθηκαν αυτές οι αλλαγές οι οποίες ήταν προτάσεις άλλων συναδέλφων και είδαμε ότι με αυτόν τον τρόπο καλύπταμε περισσότερους συναδέλφους και τους προβληματισμούς τους, φυσικά και προχωρήσαμε σε αλλαγές. Αλίμονο ένα διοικητικό συμβούλιο να μην ακούει τι λέει η βάση, η πλειοψηφία, κάτι το οποίο τελικά είναι σωστό. Είναι δυνατόν να έβγαλε η επιτροπή κάτι και από εκεί και πέρα πάει, τελείωσε; Και πάλι εάν διαπιστωθούν προβλήματα θα τα διορθώσουμε, όχι όμως σε βασικά σημεία του κειμένου που ψηφίσαμε και το οποίο πλέον επεξεργασμένο θα προωθηθεί και θα ξεκινήσει ένας διάλογος με την κυβέρνηση, με τους συναρμόδιους υπουργούς».
Στη λογική αυτής της δυσκολίας που υπάρχει όταν βρίσκεσαι υπεύθυνος για μία επιχειρούμενη αλλαγή που θεωρείς ότι θα αλλάξει τη γενικότερη εικόνα του φαρμακείου τα επόμενα χρόνια η επόμενη ερώτηση ήρθε απόλυτα φυσιολογικά και… έβγαλε είδηση.
Η ερώτηση που τέθηκε ήταν εάν στη νομοθετική πρόταση που έγινε και θα προωθηθεί στην κυβέρνηση υπάρχει κάτι που να προβληματίζει τον κ. Βαλτά μήπως τυχόν δεν έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα.
«Μη φανταζόσαστε ότι εμείς αύριο, απάντησε ο πρόεδρος του ΠΦΣ, ξαφνικά θα νομοθετήσουμε και θα εφαρμόσουμε τις διαδικασίες. Κάνετε λάθος. Έτσι θα αποτύχει το εγχείρημα. Δεν θα κάνουμε κάτι τέτοιο. To επόμενο βήμα μας είναι να περάσουμε αυτήν την πρόταση στη βάση. Πήραμε το “ΟΚ” και το επόμενο βήμα μας είναι να γυρίσουμε όλους τους φαρμακευτικούς συλλόγους, να συζητήσουμε μαζί τους, να τους πούμε τι ακριβώς είναι αυτό. Θα υπάρχουν οι μελετητές, θα υπάρχουν οι συνάδελφοι, θα έχουμε μαζί και την επιτροπή που δούλεψε πάνω σε αυτό το εγχείρημα. Και προπαντός θα πρέπει να δουλέψουμε πολύ το γεγονός ότι οι συνάδελφοι δεν έχουν εταιρική κουλτούρα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και ο μεγαλύτερος κίνδυνος μιας αποτυχίας. Κι επειδή εγώ δεν θέλω να αποτύχει το εγχείρημα, επειδή είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργώ με μεθοδικότητα θα προχωρήσω έτσι. Μην ξεχνάτε ότι το σκάκι απαιτεί σκέψη και το κυριότερο και να προνοείς και να σχεδιάζεις και να ξέρεις πως και πότε θα κάνεις την κίνησή σου (σ.σ. ο ίδιος, όπως είπε, κάποτε έπαιζε σκάκι καθώς πλέον δεν έχει τον απαραίτητο χρόνο). Εάν θέλουμε να το “κάψουμε“, την άλλη μέρα το δρομολογούμε προωθώντας το στην κυβέρνηση. Εάν θέλουμε να πετύχουμε θα πρέπει να δουλέψουμε. Τι εννοώ; Να δουλέψουμε πάνω στις ανησυχίες και στους προβληματισμούς των συναδέλφων. Ακόμη και τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των συναδέλφων που ψήφισαν “ναι” αλλά μέσα από το “ναι” έβγαλαν έναν προβληματισμό. Και βέβαια θα πρέπει να δούμε και τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς αυτών που είπαν “όχι”. Εγώ το σέβομαι αυτό. Αυτούς που δεν σέβομαι από εκείνους που είπαν “όχι” είναι όσους είναι της φιλοσοφίας “μαύρο ο Βαλτάς, άσπρο εμείς, άσπρο ο Βαλτάς, μαύρο εμείς” ή εκείνους που δηλώνουν πολιτικές ταυτότητες παρατάξεων. Αυτοί δεν πρόκειται να πειστούν ποτέ αλλά είναι η μειοψηφία της μειοψηφίας. Εάν από τους 28 συναδέλφους που είπαν “όχι” οι δέκα ή οι δεκαπέντε, δεν ξέρω πόσοι ακριβώς ήταν εκείνοι που λειτούργησαν με κριτήρια πολιτικής/παραταξιακής φύσεως και όχι με το κριτήριο του φόβου και του προβληματισμού, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι σε αυτούς που προβληματίζονται, είτε είπαν “ναι” είτε είπαν “όχι” να συζητήσουμε μαζί τους στη βάση (σ.σ. στη Γενική Συνέλευση των Συλλόγων τους). Θα μιλήσουμε σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις για να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε όταν –και ταυτόχρονα θα δουλεύουμε με την Κυβέρνηση- είμαστε έτοιμοι να ζητήσουμε προχωρήσει προς ψήφιση στη Βουλή».
Φαίνεται λοιπόν ότι για τον κ. Βαλτά αυτό που έγινε ήταν ένα βασικό βήμα σε μία προσπάθεια που για να πετύχει απαιτείται ακόμη πολλή δουλειά.
Ένα ζήτημα που θα παίξει σημαντικό ρόλο είναι πέρα από την αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης της νομοθετικής πρότασης του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, τα όποια κίνητρα αυτή θα αποφασίσει να δώσει στους φαρμακοποιούς που βλέπουν θετικά την προοπτική να προχωρήσουν σε συνενώσεις, ενισχύοντάς τους να προχωρήσουν σ’ ένα τέτοιο εγχείρημα.
Έχει ενδιαφέρον η τοποθέτηση του προέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου στο θέμα των κινήτρων που θα πρέπει να δοθούν από την πλευρά της πολιτείας για να μπορέσει όλη αυτή η προσπάθεια που έχει γίνει από την πλευρά της διοίκησης του κλάδου και από τη βάση, τους περισσότερους από 10.000 φαρμακοποιούς της χώρας.
Το DailyPharmaNews στάθηκε στο γεγονός ότι στο πρόγραμμα της παράταξης «Προοπτική για το φαρμακείο του αύριο» της οποίας ηγείται ο νυν πρόεδρος του ΠΦΣ το οποίο είχε κυκλοφορήσει πριν από δύο χρόνια υπήρχε σχετική αναφορά.
«Τα κίνητρα που διεκδικούμε και προτείνουμε πέραν των Νομοθετικών Ρυθμίσεων είναι:
α) Μείωση της φορολογίας εισοδήματος των εταιρειών στο 10% τα πρώτα πέντε έτη από την ίδρυση και λειτουργία της εταιρείας
β) Μείωση του συνόλου των Ασφαλιστικών Εισφορών των φαρμακοποιών που συμμετέχουν στην εταιρεία στο 10% για τα πρώτα πέντε έτη
γ) Το Rebate που επιστρέφεται από τα Συστεγασμένα Φαρμακεία στον ΕΟΠΥΥ θα υπολογίζεται στο ελάχιστο προβλεπόμενο ποσοστό που ορίζει το άρθρο 34 του Ν.3918/2011 ως ισχύει
δ) Ένταξη των φαρμακείων που συνενώνονται σε προγράμματα ΕΣΠΑ για τον εκσυγχρονισμό τους, την ανακατασκευή και την ανανέωση του εξοπλισμού και της μηχανογράφησής τους
Το σχόλιο του κ. Βαλτά είναι ότι «αυτά δεν αρκούν». Και εξηγεί ότι «βλέποντας και τα κίνητρα που έχουν δοθεί από άλλες ευρωπαϊκές χώρες καταλαβαίνουμε ότι πλέον όλες οι κυβερνήσεις κατανοούν ότι ο χώρος του φαρμακείου είναι χώρος παροχής υπηρεσιών υγείας. Αυτό απαιτεί εξειδίκευση, απαιτεί εκσυγχρονισμό του φαρμακείου για να μπορεί να παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στον πολίτη. Αυτό λοιπόν απαιτεί κίνητρα. Και δεν είναι μόνο φορολογικά ή ασφαλιστικά τα κίνητρα, δεν είναι η επιστροφή του rebate που πληρώνουν τα συστεγασμένα φαρμακεία, δεν είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει ένταξη σε ευρωπαϊκά προγράμματα ΕΣΠΑ που θα βοηθήσουν οικονομικά στηρίζοντας τις δρομολογήσεις των συνενώσεων και μεγαλύτερων φαρμακείων έτσι όπως θα θέλουν να τα φτιάξουν οι ομάδες των φαρμακοποιών που θα θελήσουν να συνεταιριστούν. Απαιτεί επιπλέον κίνητρα. Ήδη το κράτος στηρίζει ενέργειες τέτοιου είδους και είναι υποχρεωμένο, εφόσον έχει αποδειχτεί ότι τα φαρμακεία στήριξαν και θα συνεχίσουν να στηρίζουν διαχρονικά το σύστημα υγείας και εφόσον θέλουν εκσυγχρονισμένα φαρμακεία και αυτή τη διαφορετικότητα ενός φαρμακείου που θα παρέχει υψηλές υπηρεσίες, να δώσουν και οικονομικά κίνητρα σε αυτούς που θα θελήσουν να προχωρήσουν σε αυτό το εγχείρημα».
Για το εάν έχει διαπιστώσει από τις επαφές που έχει τα τελευταία χρόνια ως πρόεδρος του ΠΦΣ με κυβερνητικούς παράγοντες, αυτή τη θέληση για παροχή κινήτρων στους φαρμακοποιούς προκειμένου να προχωρήσουν σ’ ένα τέτοιο εγχείρημα που θα βοηθήσει, όπως η ηγεσία του κλάδου πιστεύει, στην καλύτερη και ποιοτικότερη παροχή τόσο φαρμακευτικής φροντίδας όσο και υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ο κ. Βαλτάς απαντά ότι «σίγουρα η συγκεκριμένη κυβέρνηση αλλά και η προηγούμενη κυβέρνηση πιστεύει στις συνέργειες τέτοιου είδους καθόσον γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτές οι ενέργειες δημιουργούν φαρμακεία πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας πιο εξειδικευμένα, επομένως γιατί να μη το θέλουν; Θεωρούν 100% πολύ θετικές αυτές τις ενέργειες. Το θέμα όμως είναι αυτά που και προεκλογικά, πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία υπήρχαν ως μηνύματα ενδιαφέροντος για την παροχή κινήτρων ώστε να προχωρήσουν τα φαρμακεία σε εκσυγχρονισμό, να φανούν πλέον στην πράξη».
Ο κ. Βαλτάς θεωρεί ότι από την πλευρά τους οι φαρμακοποιοί και η διοίκηση του κλάδου κάνουν ό,τι μπορούν περισσότερο για τον εκσυγχρονισμό του φαρμακείου. Ήδη αυτό που προωθείται, οι συνενώσεις φαρμακείων είναι ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό βήμα γιατί έχει να κάνει με μία προσπάθεια αλλαγής κουλτούρας. Ίσως αυτό είναι και το δυσκολότερο κομμάτι και γι’ αυτό έχουν για τον ίδιο σημασία και τα κίνητρα που θα δοθούν από την πλευρά της πολιτείας. «Για να συνειδητοποιήσουν οι φαρμακοποιοί ότι θα πρέπει να λειτουργήσουν συλλογικά, απαιτεί κουλτούρα εταιρική» τονίζει ο κ. Βαλτάς. «Απαιτεί συμβιβασμούς σε ορισμένα πράγματα. Απαιτεί κάποιος να κάνει πίσω ακόμη και στο “εγώ” του. Απαιτεί συλλογικότητα. Απαιτεί αλλαγή του τρόπου λειτουργείας του φαρμακείου του διότι όταν ξαφνικά εφτά φαρμακεία αποφασίσουν να λειτουργήσουν από κοινού, έχουν ένα brand, άρα αυτό απαιτεί κανόνες λειτουργίας που ίσως να είναι διαφορετικοί από τους κανόνες λειτουργίας ενός μεμονωμένου φαρμακείου. Εκεί χρειάζεται μία οικονομοτεχνική μελέτη γι’ αυτήν την εταιρεία που θα αποφασίσει να κινηθεί σε αυτό το πλαίσιο. Επομένως, όπως βλέπετε, αναφέρθηκα σε τόσα προβλήματα τόσα πράγματα που δεν είναι τόσο απλά αλλά και δεν είναι και τόσο δύσκολα στο να λυθούν, αρκεί να έχεις πειστεί ότι το εγχείρημά σου θα σε βγάλει από αδιέξοδα και θα σε κάνει να σκεφτείς ότι, “ναι, μπορώ να κάνω ένα βήμα παραπάνω γιατί το φαρμακείο μου θέλω να το εκσυγχρονίσω”».
Ενδιαφέρουσα τέλος είναι η απάντηση του προέδρου του ΠΦΣ στο επιχείρημα μερίδας φαρμακοποιών που βάζουν μπροστά ως λόγο άρνησης συμμετοχής σ’ ένα τέτοιο εγχείρημα ότι οι συνενώσεις δεν μπορούν να προσφέρουν παρά ελάχιστα, εφόσον σε μία περιοχή υπάρχει ένα συγκεκριμένο κοινό που μοιράζεται στα φαρμακεία και επομένως, ακόμη κι εάν προχωρήσει με επιτυχία μία τέτοια προσπάθεια, δεν θα υπάρχει ουσιαστική διαφορά στο κέρδος του κάθε φαρμακείου.
Ο κ. Βαλτάς απαντά αναρωτώμενος: «Μπορεί το μεμονωμένο φαρμακείο καταρχήν να αυξήσει το κέρδος του μέσα από οικονομίες κλίμακος όπως αυτές που θα έχει μέσα από τη συμμετοχή του σ’ ένα εταιρικό σχήμα με άλλους έξι φαρμακοποιούς; Μπορεί να είναι ανταγωνιστικό αγοράζοντας φθηνότερα, με μεγαλύτερες εκπτώσεις. Μπορεί να έχει τη δυνατότητα να διαθέτει, εφόσον ως εταιρεία το αποφασίσει, αισθητικό, νοσηλευτή ή κάποιον άλλο εξειδικευμένο επαγγελματία να παρέχει υπηρεσίες; Μπορεί ο φαρμακοποιός του μεμονωμένου φαρμακείου να έχει μία καλύτερη ποιότητα ζωής και να πει ότι αφήνω το φαρμακείο μου χωρίς να φοβάμαι ότι θα κλείσει και παίρνω μία άδεια για 10-15 μέρες; Μπορεί να λειτουργήσει πιο οργανωτικά και με καλύτερη διαπραγματευτική ισχύ απαίτησης απέναντι στις φαρμακαποθήκες και τις εταιρείες; Η διαφορά είναι τεράστια, αυτό όμως που θα πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι αυτές οι μικρές μονάδες συναδέλφων έχουν τη λογική ότι υπάρχει ένας έλεγχος. Εμείς δεν επιτρέπουμε ο συνάδελφος, κάποιος συνάδελφος να κανιβαλίσει τους υπόλοιπους γι’ αυτό και βάλαμε και ανώτατο ποσοστό συμμετοχής. Και το βασικότερο απ’ όλα. Δεν μπορεί ένας συνάδελφος να είναι 2-3 εταιρείες. Όλα αυτά που βάλαμε ως δικλίδες ασφαλείας τα βάλαμε για να σκεφτεί ο οποιοσδήποτε συνάδελφος ότι το όλο εγχείρημα έχει μόνο θετικά σημεία. Έχει όμως και ένα σημείο προβληματισμού για να πετύχει. Απαιτεί αυτός που θα μπει σ’ ένα τέτοιο σχήμα, να το πιστέψει και το κυριότερο, να πετάξει απ’ έξω το εγώ του και να σκεφτεί τη συλλογικότητα σε ένα διαφορετικό εγχείρημα που θα τον απογειώσει».
Πηγή: dailypharmanews.gr